ابـری بـدون اذن تـو بـاران نـمی‌شـود            شـمـعی بدون نـور تو تـابـان نمی‌شود

ای مـهــر تـو دلـیـل هـمـه امـتـیـازهـا            بی‌تو بـشر که لایـق غـفـران نمی‌شود

ای تـربتت شـفـای همه دردهای خلـق            دردی بـدون مهـر تو درمـان نمی‌شود

چشمی که تر شود به عزایت، به روز حشر            دارم یقـین که ابری و گریان نمی‌شود

مــا داغــدار پــیــرهـن پــارۀ تــوأیــم            داغت به هیچ پرده که پنهـان نمی‌شود

ای مـاتـم عـظـیم جهـان، تا فدای جان            درد و غـم مـحـبِّ تو درمـان نمی‌شود

برگ برات شاه خراسان تویی حـسین            بی‌اذن تـو زیـارت جـانـان، نـمی‌شـود